ترانه

آرام میان ابر های خیال ...

و نوازشی درست روی گونه هایت ...

نوازشی از جنس هیچ چیز دنیایی...

گاهی دلت هوای پر کشیدن دارد....

خیلی سخته درسی مثل تئوری های مدیریت رو که همش حفظیه بخوووونم!!!!  

آسونه ها ولی لا مذهب مثل داروی خواب آور میمونه البته بدون عوارض!!!!!

بگوووو   میدیرت خوندنت چی بود؟!!!

دردی که نهان است در اندیشه جانم 

با دیدن تو رخت کشد از سر و جانم ...

هوا سرد بود 

قلبی تپید ، دلی عاشق شد 

خانه ای بنیان گرفت 

مرد به چهره ی زیباترینش نگریست 

زن آبستن شد 

هوا سرد بود 

دردی بی مهابا زن را بلعید 

اشکی پیاله ی آب شد و پشت سرش ریخت 

چشمی به انتظار نشست 

باد وزید و زمستان را دزدید

برگ رقصید ، غنچه خندید و درخت میوه داد

طفل گریست ، زنی مادر شد 

و گلستانه زیر پایش سامان گرفت ...

روزها میگذرد بی آنکه اندکی برای گذشتن تعلل کند !...

ثانیه های ناچیز ، دقیقه های کوتاه و عقربه هایی که بی پروا خود را در آغوش میگرند و دوباره و بارها و بارها وصال ...

شبی که روز میشود ، امید میبخشد و روزی که شب میشود ، آرام می گیرد ...

و تو تنها میان این همه گذشتن منتظر خواهی ماند !...

راستی ، امروز چندمین روز گذشتن است؟!!!....